-
1 heca
сущ.• потеха• удовольствие• умора* * *hec|a♀ разг. история, происшествие ň; хохма;dla \hecay в шутку, для хохмы; to ci dopiero \hecaI вот так история!;
robić z czegoś \hecaę устраивать историю из чего-л.+awantura, szopka
* * *ж разг.исто́рия, происше́ствие n; хо́хмаdla hecy — в шу́тку, для хо́хмы
to ci dopiero heca! — вот так исто́рия!
robić z czegoś hecę — устра́ивать исто́рию из чего́-л.
Syn:
См. также в других словарях:
ci — I pot. «forma celownikowa zaimka osobowego ty, używana w funkcji partykuły wzmacniającej, zwykle w zwrotach wykrzyknikowych» Masz ci los! A to ci dopiero! To ci heca! Było ci nas sześcioro. II → ten … Słownik języka polskiego
